Skontaktuj się z nami!
Łódź, ul. Piotrkowska 46, domofon 55
Wielu rodziców wierzy, że zapewnienie dziecku zabawek, zajęć dodatkowych czy atrakcyjnych aktywności wystarczy, by wychować je na szczęśliwego człowieka. A najważniejsze, co możemy dać dziecku, to nasza obecność, spokój i wewnętrzna równowaga - tylko one nie pojawiają się same, trzeba o nie świadomie dbać. Przeciążenie obowiązkami, brak snu, nadmiar myśli i emocji mogą prowadzić do wypalenia. W takich momentach łatwo o impulsywne reakcje, wybuchy złości czy frustrację. Gdy czujemy, że jesteśmy „na granicy”, warto zatrzymać się i zadać sobie pytanie: Czy ja też daję sobie to, czego potrzebuję?
By wspierać dziecko w trudnych emocjach, najpierw musisz zaopiekować się sobą. Dzieci uczą się regulacji emocji, obserwując dorosłych - jeśli Ty potrafisz się uspokoić, nazwać to, co czujesz i reagować z uważnością, Twoje dziecko również się tego nauczy.
Zatrzymaj się zanim zareagujesz - kiedy dziecko przeżywa silne emocje (złość, płacz, frustrację), nie działaj automatycznie. Najpierw sprawdź, co dzieje się w Tobie. Co czujesz? Skąd ta reakcja?
Nie przejmuj emocji dziecka, ale ich słuchaj - Twoim zadaniem nie jest czuć to samo, co dziecko, ale pomóc mu to zrozumieć.
Zadbaj o swój wewnętrzny zasób - jeśli jesteś zmęczony, głodny i do tego niewyspany, trudniej o empatię i cierpliwość. Regularny sen, chwila dla siebie, wsparcie innych dorosłych to nie egoizm, tylko inwestycja w jakość relacji z dzieckiem.
Emocje dziecka to nie atak na Ciebie - to próba radzenia sobie z tym, co trudne. Oddychaj. Patrz głębiej niż tylko na zachowanie.
Zachowanie równowagi emocjonalnej nie musi oznaczać wielkich rewolucji. To codzienne, małe wybory, które prowadzą do większej uważności na siebie i swoje potrzeby. Oto kilka sposobów, które warto wprowadzić do swojego życia:
Zatrzymaj się i nazwij to, co czujesz - nie uciekaj od emocji. Zamiast tłumić złość, smutek czy frustrację spróbuj je nazwać. Świadomość emocji to pierwszy krok do ich regulacji.
Oddychaj świadomie - kilka głębokich oddechów potrafi zatrzymać narastający stres. To szybka technika, którą można zastosować nawet w trakcie trudnej rozmowy z dzieckiem.
Daj sobie prawo do błędów - nie musisz być rodzicem idealnym. Jesteś wystarczająco dobra/dobry, nawet jeśli czasem krzykniesz albo popełnisz jakąś gafę. Dzieci uczą się również poprzez nasze przeprosiny i refleksję.
Zrób coś tylko dla siebie (codziennie!) - to może być 15 minut ciszy, spacer, muzyka, którą lubisz - cokolwiek, co „należy tylko do Ciebie” i nie wiąże się z obowiązkami.
Zadbaj o relacje - bliskość, rozmowa i wsparcie innych osób dają poczucie przynależności i zrozumienia.
Ustal granice wobec innych i siebie - mów „nie”, gdy coś przekracza twoje zasoby. Rodzic też ma prawo do odpoczynku i ciszy - zadbaj o swoją przestrzeń.
Zadbaj o sen i przerwy w ciągu dnia - nawet krótka drzemka lub 10 minut odpoczynku w ciągu dnia mogą zdziałać cuda. Przemęczenie wyostrza emocje.
Szukaj wsparcia, kiedy go potrzebujesz - jeśli czujesz, że trudne emocje przejmują nad tobą kontrolę, a znane metody nie przynoszą ulgi, skonsultuj się z psychologiem. To akt odwagi, nie słabości.
Dziecko nie potrzebuje perfekcyjnego rodzica. Potrzebuje autentycznego dorosłego, który umie zadbać o siebie, przyznać się do trudnych emocji i pokazać, jak sobie z nimi radzić. To, jak mówisz o swoich uczuciach, jak okazujesz troskę wobec siebie, staje się dla dziecka żywym przewodnikiem po świecie emocji. Dlatego zadbanie o siebie to jeden z najpiękniejszych prezentów, jakie możesz dać swojemu dziecku.
Martyna Karalus
Rodzicielstwo to niezwykle wymagająca i piękna rola. W natłoku codziennych obowiązków, troski o dobro dziecka i dbania o jego rozwój łatwo jest zapomnieć o sobie. Tymczasem to dobrostan emocjonalny rodzica stanowi fundament dla zdrowego rozwoju dziecka. Dzieci uczą się emocji i sposobów radzenia sobie z nimi, obserwując dorosłych - odwzorowują to, co widzą i czują. Jeśli rodzic nie dba o siebie, żyje w ciągłym stresie, napięciu lub przemęczeniu, dziecko również to odczuje, nawet jeśli nie potrafi jeszcze tego nazwać.